تخمه آفتابگردان یکی از قدیمی‌ترین مواد غذایی است که تاریخچه‌ای طولانی و جالب دارد. منشأ اصلی گیاه آفتابگردان، به آمریکای شمالی و مرکزی بازمی‌گردد. بومیان این مناطق، به‌ویژه بومیان آمریکا، از هزاران سال پیش آفتابگردان را کشت می‌کردند. آن‌ها نه تنها از دانه‌های این گیاه به عنوان منبع غذایی استفاده می‌کردند، بلکه از آفتابگردان در مراسم‌های مذهبی و دارویی نیز بهره می‌بردند.

آفتابگردان برای اولین بار در حدود ۳۰۰۰ سال پیش توسط بومیان آمریکایی کشت شد و به مرور زمان، این گیاه به سایر نقاط جهان، از جمله اروپا و آسیا، راه یافت. در اوایل قرن شانزدهم، این گیاه توسط کاشفان اسپانیایی به اروپا منتقل شد و در مدت کوتاهی محبوبیت زیادی پیدا کرد.

در ابتدا آفتابگردان بیشتر به عنوان گیاه زینتی در اروپا شناخته می‌شد، اما به‌مرور زمان کشاورزان اروپایی از تخمه‌های این گیاه برای استخراج روغن استفاده کردند. روسیه در قرن نوزدهم از پیشگامان تولید گسترده آفتابگردان بود و نقش مهمی در توسعه صنعت تخمه آفتابگردان و استخراج روغن آن ایفا کرد.

امروزه تخمه آفتابگردان در بسیاری از کشورها، از جمله ایران، به عنوان یکی از محبوب‌ترین میان‌وعده‌ها شناخته می‌شود و به دلیل خواص تغذیه‌ای بالا، در بسیاری از رژیم‌های غذایی سالم جایگاه ویژه‌ای دارد.